Het was een bijzondere dag een dag van veel sneeuw en nog meer sneeuw, een dag van veel wind en nog veel meer wind, een dag van veel ijs en black-ice.
Kortom het was koud nat en winderig. Toen we vertrokken leek het allemaal zo leuk dat was en is het nog steeds wel. Onderweg naar Noorwegen kwamen we op de laatste 3 kilometer een paar gestrande japanners tegen die met hun huurauto even wilden kijken of ze ook door de berm konden rijden naast de weg. Dit bleek geen succes. De twee echte mannen onder ons hebben geprobeerd om hem er uit te krijgen maar dat was geen succes. Ze kregen er wel beweging in maar door het zelfde spoor er uit als er in dat ging even niet. Dus bij het tankstation 3 km verderop aan de grens hebben we maar even de Falck gebeld maar die was erg druk met andere mensen die hetzelfde hadden geprobeerd en we hopen dan ook maar dat ze toch nog op een redelijk tijd vrijgekomen zijn.
Eenmaal de grens gepasseerd ging het van een leien dakje. Het was niet zo ver meer maar de drang was groot om het te halen. Natuurlijk moest er nog even gegeten worden onderweg en we besloten een kampvuurtje aan te leggen en te gaan BBQ-en.
de BBQ
Na de BBQ ging de reis verder richting de Noordkaap. Onderweg kwamen we nog wat rendieren tegen die zelfmoord neigingen hadden maar dat liep gunstig af want Petrus gaf de bestuurder opdracht om op tijd even te remmen. Eenmaal Honningsväg voorbij ging het al spoedig berg op richting de kaap. We waren even bang dat de weg was afgesloten maar dat bleek gelukkig niet zo te zijn. De twee chauffeurs keken elkaar even aan toen ze de kettingplaats voorbij reden en beide vonden het niet nodig om sneeuwkettingen te leggen. Wat heb je immers aan sneeuwkettingen als je op ijs gaat rijden. Na 28 kilometer kwamen we dan bij de afslag van de kaap. Daar lag wel een balk met rode lampjes over de weg. Hebben nog even om ons heen gekeken maar nee we waren niet in Amsterdam. In konvooi moesten we naar boven. En nee de sneeuwkettingen zitten nog in de doos. De laatste 12 kilometer naar de Nordkapp waren best spannend. En ik kan met niet aan de indruk onttrekken dat de bijrijdersstoel enkele forse indrukken heeft van een paar vrouwenhanden. Maar ook de mannen liep het dunne door de bilnaad. Toen we heelhuids boven kwamen waaide je uit je verschoning zo een sneeuwstorm ging er tekeer.
Het bezoekerscentrum was dicht en na een kort uitje over de kaap hebben we besloten om maar niet te blijven staan daar. De afdaling van de kaap was een betere trip. Spoedig waren we beneden en besloten om te overnachten in Honningsväg. Kortom het was best een enerverende dag.
